Το νέο μοντέλο οικογένειας
Η πρόεδρος της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών, Σουηδέζα ευρωβουλευτής Eva-Britt Svensson της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς εξήγησε ότι "οι κοινωνίες και οι οικογένειες αλλάζουν και πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν μας τις νέες μορφές οικογένειας", για να εξηγήσει ότι η ίδια έχασε τον πατέρα της όταν ήταν μικρή αλλά η μητέρα της μπόρεσε να αναθρέψει έξι παιδιά "για να γίνουμε οι πολίτες που είμαστε τώρα".
Ωστόσο η μονογονεϊκή οικογένεια αποτελεί εξαιρετικά πολύπλοκη πραγματικότητα, όπως σημείωσε η Rossana Trifiletti του πανεπιστημίου της Φλωρεντίας και οι στατιστικές δεν δίνουν την πραγματική διάσταση των αμέτρητων διαφορετικών μορφών που μπορεί να πάρει. Το βέβαιο είναι, σημείωσε ότι αν η κοινωνία δεν πάψει να τις αντιμετωπίζει σαν παρέκκλιση από το φυσιολογικό και δεν αξιοποιήσει τις δυνατότητες που έχουν οι ανύπαντροι γονείς, τότε απλώς χάνεται το "κοινωνικό και πολιτισμικό κεφάλαιο" που αντιπροσωπεύουν.
Από το ΕΚΚΕ, η Λάουρα Αλιμπράντη έδειξε πώς ο γάμος και η ανατροφή των παιδιών είναι δύο πραγματικότητες που σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό αποσυνδέονται μεταξύ τους, με τις γέννες εκτός γάμου να έχουν φθάσει το 37% πανευρωπαϊκά και σχεδόν το 50% στις σκανδιναβικές χώρες. Σημείωσε όμως και αυτή ότι δεν υπάρχουν απλές λύσεις για ένα τόσο πολύπλοκο φαινόμενο.
Υπάρχει και πατέρας
Η κ. Μαρίνα Γαννακουδάκη (ΕΣΠ, Βρετανία) σημείωσε ότι αν και στο 91% των περιπτώσεων η μητέρα είναι που κρατά το παιδί, δεν θα πρέπει να μιλάμε απλά και μόνο για ανύπαντρες μητέρες αλλά για ανύπαντρους γονείς και η κ. Αλιμπράντη επεσήμανε σχετικά, ότι στη Σουηδία ήδη στο 26% των περιπτώσεων μονογονεϊκής οικογένειας το ρόλο του γονιού έχει ο πατέρας, ενώ όπως σημείωσε η Rossana Trifiletti και οι ανύπαντροι πατεράδες αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της φτώχιας. Πάντως από την οργάνωση MMM - Make Mothers Matter Ευρώπης, η Anne-Claire de Liedekerke τόνισε ότι ο πατέρας θα πρέπει να ασχολείται περισσότερο με την οικογένεια.
Για τη
Britta Thomsen (Σοσιαλιστές, Δανία) μία λύση είναι η θέσπιση πανευρωπαϊκά του δανέζικου συστήματος βάσει του οποίου το κράτος εισπράττει τη διατροφή από τον πατέρα και την καταβάλλει αυτό στη μητέρα ώστε να μην εξαρτώνται από αυτόν. Από την πλευρά της η Ιταλίδα
Silvia Costa, επίσης των Σοσιαλιστών ζήτησε βελτίωση των στατιστικών στοιχείων σχετικά με τα αποτελέσματα των κοινωνικών πολιτικών ενώ τόσο αυτή όσο και η Thomsen τόνισαν τη σημασία της αντισύλληψης και της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης για τη μείωση των κρουσμάτων εγκυμοσύνης σε μικρές ηλικίες.
Τι ζητά η μητέρα;
Η Anne-Claire de Liedekerke παρουσίασε τα ευρήματα πανευρωπαϊκής έρευνας σε περισσότερες από 11.000 μητέρες που εντόπισε τρία κύρια μηνύματα: Καλύτερη εξισορρόπηση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, με ευελιξία στην εργασία και καλύτερη κάλυψη από παιδικούς σταθμούς και σχολεία, αναγνώριση του ρόλου της μητέρας στην ανατροφή των παιδιών και, τέλος, περισσότερος χρόνος για τη μητέρα να αναθρέψει τα παιδιά της.
Τα χρήματα δεν είναι το παν
Η ανεργία, η μερική απασχόληση, οι χαμηλές αποδοχές και οι υψηλοί φόροι, η έλλειψη στήριξης και δομών παιδικής μέριμνας είναι όλοι παράγοντες που ρίχνουν την ανύπαντρη μητέρα στη φτώχια. Τι μπορεί να γίνει;
Η de Liedekerke επεσήμανε την ανάγκη να μειωθεί ο ΦΠΑ για τα παιδικά είδη, να αντανακλά η σύνταξη της γυναίκας τη δουλειά που κάνει αμισθί στο σπίτι και, τέλος, να υπάρχει μεγαλύτερη εμπλοκή της μητέρας στη λήψη αποφάσεων σε τοπικό επίπεδο.
Από την Ομοσπονδιακή Ένωση Ανύπαντρων Γονέων της Γερμανίας, η Peggy Liebisch σημείωσε ότι τα προγράμματα απασχόλησης σπάνια δίνουν απαντήσεις ενώ ζήτησε αναθεώρηση της φορολογίας εισοδήματος και θέσπιση ειδικών ποσοστώσεων για τις γυναίκες. Η Ουγγαρέζα ευρωβουλευτής των Σοσιαλιστών, Zita Gurmai, τόνισε πως από την άλλη πλευρά, για να διευκολυνθούν οι ανύπαντρες μητέρες να συνδυάσουν καλύτερα την οικογενειακή και την επαγγελματική ζωή τους, θα πρέπει να ενθαρρυνθεί κάθε πρόγραμμα, φοροαπαλλαγή και επιδότηση των επιχειρήσεων που θα κάνει την εργασία πιο "φιλική προς την οικογένεια".
Ένα ευρωπαϊκό ελάχιστο εισόδημα
Πολλοί στην ακρόαση ζήτησαν να υπάρξει πανευρωπαϊκό ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ως μέσο καταπολέμησης της φτώχιας αν και η πρόταση θέσπισης πανευρωπαϊκού ελάχιστου ημερομίσθιου επικρίθηκαν έντονα από ορισμένες πλευρές.
Πάντως η Πορτογαλέζα ευρωβουλευτής της Αριστεράς, Ilda Figueiredo, επεσήμανε την τάση μείωσης των επιδομάτων σε μια εποχή επιδείνωσης της φτώχιας και επανέλαβε την πρόταση της για θέσπιση πανευρωπαϊκού ελάχιστου εισοδήματος. Από την πλευρά της η Σουηδέζα ευρωβουλευτής του ΕΛΚ, Astrid Lulling, χαρακτήρισε "ουτοπία" τη θέσπιση ελαχίστου ημερομισθίου σε επίπεδο ΕΕ ενώ η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Μ.Α. Παρασκευά, σημείωσε ότι η Επιτροπή ήδη σχεδιάζει δράσεις για την αντιμετώπιση της παιδικής φτώχιας της αναγνώρισης της μη αμειβόμενης εργασίας και του ελάχιστου εισοδήματος.